Landgoed de Vijverberg heet niet voor niets Vijverberg. De wandelroute voert je langs de vele vijvers van het landgoed. Al wandelend kom je langs de grote vijver op Landgoed de Vijverberg. Landgoed de Vijverberg kent verschillende kleine vijvers in het bos en één grote, omsloten door bos en weiland. Tijdens de wandeling kun je genieten van de weerkaatsing van de zon in de grote vijver. Landgoed Warnsborn werd ook al in de bronstijd bewoond. Daarvan getuigen de vele grafheuvels die langs de route te vinden zijn. Hoewel de Harderwijkerweg geen wandelpad is, is een wandeling over de Harderwijkerweg toch een bijzondere ervaring. De weg stamt uit de tijd van de eerste auto's en is sindsdien weinig verandert. Met z'n klassieke wegwijzers, niet geëgaliseerde glooiingen in het landschap en de brede Beukenlanen ademt de Harderwijkerweg nog steeds de sfeer van vroeger uit. Langs de route vind je boerderij de Kleine Kweek. Deze boerderij ligt tussen de landbouwpercelen en het heideveld van de Kleine Kweek in.
Hier sta tussen de vele stromen en stroompjes, die samen het complex van vijvers en watervallen vormen. Ze zijn aangelegd als ornamenten in de tuinen bij Landgoed Vijverberg. Het aardige van deze landgoederen is dat ze altijd opengesteld zijn voor het publiek uit Arnhem en Renkum. Ook vele toeristen weten deze half verwilderde parken te vinden.
Route:
Loop over het bruggetje en dan rechtdoor het bos in.
Op de T-splitsing naar links.
Loop door tot je op een kruising komt.
Knooppunt Huize Zevenster
Knooppunten in dit deel van het Landgoed Warnsborn bestaan uit kruisingen van rechte majestueuze Beukenlanen, afwisselend met bochtige Eikenlanen, die bij de aanleg van het park en de directe omgeving van het huis op het landgoed de hoofdstructuur vormden. Ze werden gebruikt voor het bereiken van de akkers en de weilanden, maar ook voor de jacht, of voor een pleziertochtje met gasten.
Route:
Neem vanaf de kruising het pad in oostelijke richting. (Dit is richting het open weiland.)
Loop door tot je aan je linker hand een boerderij ziet staan.
Boerderij Landgoed Warnsborn
In de weilanden liggen twee boerderijen die vroeger tot Landgoed Warnsborn behoorden. De pachter van de boerderij moest pacht afdragen aan de heer van het landgoed. Zo kwam deze de winter door.
Boerderij heet Zevenster. Geeft het gotische venster boven de ingang aan dat deze boerderij bij een Landgoed Warnsborn hoort?
Route:
Loop door tot bij de volgende boerderij.
Boerderij Rust en Vreugde
Ook Rust en Vreugde een van de boerderijen op het Landgoed Warnsborn. Gezien de bouw van het huis, lijkt Rust en Vreugde door zijn bouw met een dwars voorhuis een boerderij van aanzien.
Het meer gebruikelijke type boerderij met wolfsdak komt vaker voor.
Weet iemand meer over de geschiedenis van deze huisplaats?
Route:
Vervolg je route over het pad.
Aan het eind van het weiland op de zes sprong het pad nemen dat schuin naar links het bos ingaat.
Loop door tot je bij Groot Warnsborn bent.
Groot Warnsborn
Op Landgoed Warnsborn staat huis Groot Warnsborn. Nu is het landhuis in gebruik als hotel. Groot Warnsborn wordt omgeven door zorgvuldig aangelegde tuinen in Engelse Landschapsstijl. Een Orangerie met terrastuinen is hersteld. Een oranjerie of orangerie (van het Franse oranger: sinaasappelboom) is een gebouw waar men 's winters de kuipplanten met citrusvruchtbomen bewaart, die 's zomers buiten staan.
Het huis bezit zowel aan de voor- als aan de achterkant een zichtas.
Door binnen iets te gebruiken, kun je ook vanuit de voormalige kamers evenals de vroegere bewoners genieten van deze bijzondere vergezichten.
Route:
Neem vanaf Groot Warnsborn het pad in noordwestelijke richting. (Dit is met de weide links.)
Loop door tot het pad door het grasland loopt en er rechts van het pad een vijver is.
Maanvijver
Een vijver in de vorm van een dunne maansikkel komt vaker voor in de grote waterpartijen op landgoederen. Dat heeft een esthetische reden: Door de kromming kun je de hele vijver niet van voren tot achteren overzien. Dit creëert een gevoel van ruimte, weidsheid en uitgestrektheid. Het maakt het landgoed als het ware groter en spannender (wat is er om de hoek?) dan dat het landgoed eigenlijk is. Of de maanvijver in dit geval ook een symbolische betekenis heeft, is onbekend.
Route:
Loop verder langs de rand van de vijver.
Sla rechts af en loop door tot bij het stuwtje (rechts van het pad).
Romantische Stuw
Om vijvers te creëren in het beekdal, zijn er stuwen nodig om het water tijdelijk tegen te houden. De tuinaanleg van landgoed Warnsborn is waarschijnlijk uit de Romantiek 1820-1880 of uit de Jugendstil 1895-1914.
In de Romantiek was de industriële revolutie in volle gang. Mensen verlangden soms wat somber terug naar alles wat natuurlijk, onaangetast en puur was. Vandaar dat tuinarchitecten toen gebruik maakten van rotsformaties van natuursteen (pure rots.
De bomengroep van het ontwerp, ook hier nog aanwezig in het landschap, poseren met hun natuurlijke schoonheid, als op een schilderij. Het verlangen naar oude tijden is terug te vinden in de treurbeuk (de beuk met hangende takken)bij de stuw.
Route:
Loop met de bocht in het pad mee tot je de vijver aan je rechter hand goed kunt overzien.
Middelste Vijver Warnsborn
Middelste Vijver Warnsborn maakt deel uit van het romantisch tuinontwerp. Zoals je op de foto kunt zien (en in het echt ook bij windstil weer) weerspiegelt de bosrand in het water. De bomen zijn vrijstaand neergezet, ze groeien als het ware als standbeelden uit een groen tapijt. Als standbeelden is hun pure vorm te bewonderen. Dit omdat men in de Romantiek 1820-1880 een hang had naar alles wat puur natuurlijk was.
Route:
Loop verder over het pad langs het water tot je op een veelsprong bij een bruggetje met twee gemetselde zijkanten komt.
Bruggetje bij de vijver
Om de waterloop over te steken is dit bruggetje geconstrueerd. Er is duidelijk geprobeerd om er iets moois van te maken als onderdeel van de parkaanleg. Het is opgetrokken van gepleisterd baksteenwerk met versieringen in de vorm van kleine torentjes aan de zijkanten.
Route:
Neem het pad dat in Noordelijke richting links langs de vijver loopt.
Loop door tot het pad een bocht naar rechts maakt.
Onderste vijver
Onderste en laatste vijver van de waterpartijen op Landgoed Warnsborn. De vijver is aangelegd en is bedoeld ter verfraaiing van het landschap. Zo kun je bij windstil weer genieten van de weerspiegeling van de bomen en de wolken in het water in deze grote vijver. Na de vijver loopt de beek niet (meer) verder. Waarschijnlijk heeft dit te maken met waterwinning van zoetwater voor Arnhem uit dit gebied.
Route:
Loop tot op de kruising met de zichtas, sla hier links af.
Loop door tot op de tweede kruising van paden.
Zichtas Huis Groot Warnsborn
Naar beide zijden is hier duidelijk te zien dat je op de zichtas van Huis Groot Warnsborn staat. Een rechte open strook gunde de bezoeker op zijn kronkelpad telkens een blik op het huis en de fraai aangelegde tuin. De weg naar het huis toe kruiste meerdere keren de zichtas, ook nu nog.
Route:
Vervolg je route over de zichtas tot je bij het theekoepeltje op het einde van de zichtas bent.
Theekoepel op einde zichtas
Op het einde van de zichtas van huize Groot Warnsborn is enige tijd geleden deze theekoepel/schuilhut neergezet. Tegelijkertijd is de zichtas verlengt door een stook jonge aanplant te kappen tot aan de theekoepel. Onduidelijk is of het een vervanging van een historisch exemplaar op deze plek is. Vanuit de theekoepel heb je in elk geval een prachtig uitzicht over de zichtas op huize Groot Warnsborn en de omgeving.
Route:
Loop vanaf het theekoepeltje richting de zandweg met fietspad ernaast.
Sla op de zandweg links af en loop een eindje door langs het beukenlaantje.
Herplanting Beukenlanen
Bij een landgoed zoals landgoed Warnsborn horen uitgestrekte beukenlanen. Ze geven het landgoed een statig aanzien en verdelen het landgoed in verschillende percelen. Voor de wandelaar zorgen ze in de zomer voor koelte. Maar ook lanen worden ouder en raken in verval. Eerst vallen er gaten in, daarna neemt de kwaliteit van de overige bomen af en moet de laan in zijn geheel vervangen worden. Enige jaren terug is hier zo'n historische beukenlaan herplant.
Route:
Loop door tot je aan het einde van het verjongde beukenlaantje bij een kruising met een bijzondere ANWB paddenstoel uitkomt.
Klassieke ANWB paddenstoel
Naast klassieke wegwijzers staat er in de bossen van Schaarsbergen ook de bijna klassieke ANWB paddenstoel om fietsers de weg te wijzen. Dit is een ANWB Paddenstoel van het type "Boost", dat na de oorlog werd geïntroduceerd. Later werd toch weer teruggegrepen op het oorspronkelijke ontwerp van Johan Hendrik Willem Leliman met de schuine zijden.
In een tijd zonder GPS en Tom-tom was dit de manier om mensen de weg te wijzen. Je had een papieren kaart bij je en met behulp van een kompas en/of met de zonnestand op de dag, bepaalde je, waar je was. Je volgt, de richting die op de paddenstoel aangegeven staat, naar de plaats waar je naar toe wilde.
Route:
Sla rechts af en loop door tot je links een klaphek ziet met een paadje de heide over.
Schapenraster
De heide wordt af en toe begraasd door schapen. Kleine boompjes en gras wordt hierdoor opgegeten. Vandaar dat er een schapenraster om de heide is opgetrokken. Vanaf dit hooggelegen punt heb je een overzicht over het dal met de heide.
Ook staat hier een paaltje van het fietsrouteknooppunten netwerk.
Route:
Ga door het klaphek en loop een klein stukje door tot je rechts van het pad (en ook links van het pad) een jeneverbes ziet staan.
Jeneverbessen op de Heide
Op he heide van de Kleine Kweek staan enkele jeneverbessen omgeven door een hekje van prikkeldraad. Vroeger stonden er meer jeneverbessen op de heide. Nu zijn ze zeldzaam omdat ze door de verandering van het klimaat en de toegenomen luchtverontreiniging minder kiemen. Vandaar dat de terreineigenaar zo zuinig op deze oude bomen.
Route:
Loop een stukje verder tot je twee krentenboompjes op de heide ziet staan.
Krentenboompjes op de Heide
Let eens op de grote struiken op de heide, het zijn vrij oude krentenboompjes. Deze struiken bloeien in het voorjaar prachtig wit met vele honing dragende bloemen.
In de herfst kleuren de bladeren afhankelijk van de nachttemperatuur diep rood dan wel geel.
Route:
Loop een stukje verder tot je links van het pad een vennetje in de heide ziet liggen.
Vennetje Kleine Kweek
In het dal van heide van de Kleine Kweek is water te vinden. Het is een vennetje, waarvan de bodem geen water doorlaat. Vroeger diende zo'n natte plek om de schapen te drinken te geven. In het late voorjaar werd zo'n ven als wasplaats voor de schapen gebruikt voordat zij geschoren werden. Men had dan schone wol om verder te verwerken.
Route:
Loop een stukje verder tot je links en rechts van het pad een geplagde strook heide ziet liggen.
Geplagde Heide Kleine Kweek
Het heideveld nabij boerderij Kleine Kweek op Landgoed Warnsborn is recent geplagd. Heideplaggen dienden vroeger als strooisellaag in de stallen. Om de paar dagen werd de stal voorzien van nieuwe heideplaggen, zodat het vee droog stond en mest en urine werden opgevangen. Door het voortdurende plaggen, vooral dicht bij de stal, ontstond er een verschraald cultuurlandschap, waarin de heide goed groeide. Tegenwoordig vergrast de heide snel, door de stikstof in de lucht, die bij regen de heide telkens weer bemest. Door deze verrijking van de bodem krijgen grassen een kans. Op die manier vergrassen de heidevelden. Af en toe moet de heide dus geplagd worden, wil je heide houden. Zoals je hier aan de kale stroken op de heide kan zien, past men deze methode hier ook toe. Na een jaar of twee, groeit er dan weer heide uit zaad dat in de bodem aanwezig is (zaadbank).
Route:
Volg het paadje tot de andere kant van de heide en ga door het klaphekje.
Sla links af en loop door tot je rechts van het pad een boerderijtje ziet staan.
Kleine Kweek
Kleine Kweek is de naam van een boerderij op Landgoed Warnsborn. Verderop is een tweede boerderij met de naam "Grote Kweek". De naam staat op de gevel geschreven.
Bij de boerderij ligt een heideveld bij dat dezelfde naam draagt.
Route:
Loop verder over het zandpad met fietspad erlangs tot je op een asfaltweg met wegwijzer komt.
Wegwijzer Harderwijkerweg
Op dit knooppunt van wandelroutes staat nog steeds deze klassieke wegwijzer van de ANWB. Het aardige van de Gemeente Arnhem is dat deze oude wegwijzers langs de middeleeuwse Harderwijkerweg in ere worden gehouden. Zo weet de voorbijganger ook dat hij op een zeer oude Hanzeweg loopt.
Route:
Neem de Harderwijkerweg in Zuidelijke richting.
Loop door tot er links een pad vanaf de Heide komt.
Harderwijker weg
De Harderwijkerweg kent een lange geschiedenis. Al op een kaart van Christiaen sGrooten om ongeveer 1580 wordt de weg al genoemd; een weg die van Arnhem over Warnsborn via Oud Reemst naar Otterlo loopt. Deze oude Hanzeweg liep vroeger dus over de schaapsdrift (de smalle strook heide achter het hek) om daarna het traject over de huidige Harderwijkerweg te volgen richting de Koningsweg.
Route:
Loop door het klaphekje de strook heide op.
Loop door tot je links van het pad een picknicktafel ziet staan.
Picknicktafel
Midden op deze strook heide in de bossen rondom Huize Groot Warnsborn is deze picknicktafel te vinden. Je kunt er bijkomen van een lange wandeling met zelf meegebrachte boterhammen en koffie. Ondertussen kun je om je heen kijken en genieten van het uitzicht.
Route:
Loop door tot je links een klein vijvertje ziet.
Vennetje in de Heide
Het heideveld van Landgoed Warnsborn is voorzien van een vennetje. In een laag gelegen stuk van de heide blijft regenwater staan. Vroeger diende dit om de schapen die op de heide graasden van water te voorzien.
Zie je wel dat deze natte plek en verzamelplek van regenwater op het laagste punt van de heide ligt?
Route:
Loop een eindje verder over de strook heide.
Berken opslag
Berken opslag in het heideveld van Landgoed Warnsborn. Niet alleen zijn schapen nodig om het gras kort te houden, ook zijn ze nodig om eens in de zoveel tijd de jonge berkjes en dennetjes te verwijderen. Gebeurt dit niet dan zou de heide in enkele jaren dichtgroeien. Tussen de regelmatige opschoning door van vrijwilligers door, die handmatig de jonge opslag verwijderen, houden schapen, die wel een sappig jong berkenblaadje lusten, de jonge berkjes kort.
Route:
Loop verder tot je op een kruispunt van brede paden op de Heide uitkomt.
Knooppunt op de heide
Knooppunt op de heide een langgerekte strook heide. Wist je wel dat er twee verschillende soorten heide in Nederland zijn: Dopheide en gewone struikheide. Dopheide staat op vochtige plekken en heeft ballonvormige bloempjes en bloeit in juni en juli. Struikheide bloeit eind augustus met een heleboel kleine knopjes langs de heide tak. Beide soorten heide komen op deze stook heide voor.
Route:
Neem vanaf de kruising op de heide het pad in zuidwestelijke richting. (Dit is het naaldbos in).
Loop door tot je aan je linkerhand een open plek in het bos ziet met een grafheuvel.
Grafheuvel in het bos
Als je goed kijkt kun je in het bos een grafheuvel zien liggen. Er groeien geen bomen op. Dit is expres zo gedaan. Een grafheuvel is in de prehistorie meestal opgebouwd uit verschillende lagen heideplaggen, die over elkaar heen zijn aangebracht. Dit geeft een laagjespatroon in de bodem. De grafheuvel wordt vrijgehouden van bomen en andere opslag, omdat de wortels van bomen de laagjes structuur van de bodem en eventuele bodemschatten erin zouden kunnen vernielen.
Route:
Loop een klein stukje verder het bos in.
Lariksbos met ondergroei
Lariksbos met ondergroei van bosbessen. De lariks is een naaldboom die in de herfst prachtig geel kleurt en zijn naalden verliest om in het vroege voorjaar weer lichtgroen uit te lopen. Doordat de bomen in dit bos ver uit elkaar staan is er ondergroei van bosbessen mogelijk. In het voorjaar bloeien ze met kleine witte belletjes (kijk maar eens voorzichtig). In juli en augustus zitten er eetbare blauwe bosbessen aan deze struiken.
Route:
Loop een klein stukje door tot je het bos uit bent en je de grafheuvels aan je rechter hand ziet liggen.
Grafheuvel
Op het Landgoed Warnsborn liggen meerdere grafheuvels. Soms liggen ze in groepen, soms als een enkele. Ze zijn uit de bronstijd. Echte schatten als gouden of bronzen voorwerpen liggen er niet in. Een deel van de grafheuvels is omstreeks 1930 onderzocht. Voor meer informatie verwijzen we naar het Gelders Archief.
Route:
Loop tot ongeveer halverwege de heuvel een paadje van rechts van de heide komt.
Paadjes door de heide
Tegenwoordig mag je als wandelaar je alleen bevinden op de aangegeven paden en paadjes.
Aan het begin van de route word je hier op gewezen. Je mag niet meer zomaar door de heide struinen en zeker niet kijken waar dit smalle paadje heen gaat.
Wie maakt er dan gebruik van dit paadje in de hei?
Volgens mij is het een wildpaadje, dat al vrij lang en door zeer veel beesten (konijnen en reeën) in gebruik is. Zo blijft het open.
Route:
Loop verder tot je iets voorbij het dal een hek van de afrastering tegen komt.
Schapenraster
Zo kunnen de schapen van de Westerheide ook af en toe grazen op de heide van Warnsborn. De schapen zorgen ervoor dat hier geen berken- en dennenboompjes groeien gekiemd uit de vele zaden, die in de bodem aanwezig zijn. De schapen knabbelen aan de kleine boompjes en zo blijft het heideveld een open veld. Anders verandert zo'n heideveld in enkele jaren tijd in een dicht berken- dennenbos.
Route:
Neem het pad dat achter het houten hek het bos ingaat.
Loop door tot op de eerste kruising in het bos.
Bossen Landgoed Vijverberg
De lanen en open ruimten op een landgoed werden ingericht door de eigenaar. Vaak zijn er afwisselend bospercelen voor de houtproductie en akkers en weiland voor het agrarisch bedrijf. Het werk op het land en in de bossen werd door boerenfamilies vanuit meerdere kleine boerenbedrijven op het landgoed gedaan. Deze boerderijen zijn nog steeds als huisplaats op het landgoed aanwezig.
Route:
Neem het pad in noordoostelijke richting.
Loop een klein eindje door tot je bij een weiland (rechts) komt.
Kleinschalige landbouwpercelen
Kleinschalige landbouwpercelen in het bos zijn een kenmerk van veel landgoederen. Het is de afwisseling tussen stukken bos en met de perscelen landbouwgrond die de coulissen vormen, die een wandeling over veel landgoederen een charme geeft. Zo ook hier op Landgoed Warnsborn.
Zomers bloeien de havikskruiden volop in deze weide; het zijn dus geen paardenbloemen die je ziet. Paardenbloemen komen voor op intensiever bemestte weiden; de havikskruiden zijn dus de eerste stap op weg naar verschraling en misschien wel een weide vol met bloeiende orchideeën.
Route:
Loop verder langs het weiland (rechts) tot je bij de vijver (rechts) aankomt.
Ga bij de vijver rechts op de Y-splitsing en loop door tot er een bankje links van het pad staat.
Uitzicht over de Grote Vijver
Heeft de ene vijver van dit uitgebreide vijvercomplex op Landgoed Vijverberg een natuurlijke oever met riet en gele lissen en lisdodden met de bruine sigaren, zoals hier. Andere vijvers zijn als een spiegel zo scherp begrensd door een houten beschoeiing. Maar alle vijvers hebben gemeen dat ze kunstmatig zijn aangelegd. De bodem is voor water niet doordringbaar gemaakt, doordat de vijverbodem en de zijkanten met leem bekleed zijn. Het geheel is dus vrij kwetsbaar. Het schoonmaken van de vijvers en het verwijderen van gevallen blad is dus een heel voorzichtig karwei.
Route:
Loop langs de rand van de vijver tot het kruispunt van paden in de bosrand bij het bruggetje.
Aanleg in Engelse landschapsstijl
Als je om je heen kijkt zie je dat zowel de vijver als de lanen een natuurlijke vorm hebben. Toch zijn ze allemaal aangelegd. De landschapsarchitect volgde het principe van de Engelse Landschapsstijl en probeerde de natuur te romantiseren in het ontwerp. Naast natuurlijke vormen is er gebruik gemaakt van andere natuurfenomenen zoals de weerspiegeling van de bomen in de vijver.
Op de kruising vlak naast het bruggetje staat ook een lindeboom. Linden werden vaak aangeplant ter gelegenheid van bijzondere gebeurtenissen.
Route:
Neem het kleine paadje over het bruggetje langs de rand van de vijver.
Loop door tot je over het derde bruggetje bent gekomen en je bij een vijver op een splitsing staat.
Stroomrichting waterloop
De stroomrichting van de waterloop van de vijver op Landgoed De Vijverberg is noord. Dat is merkwaardig, want je zou verwachten dat het water naar het zuiden stroomt, naar het laagste punt, de Rijn bij Arnhem. Het water stroomt noord omdat hier op deze plek met het smeltwater van de gletsjertong uit het IJsel bekken tijdens de ijstijden nu 10.000 jaar geleden veel waterdoorlatende zandafzettingen als een grote puinwaaier zijn neergelegd. Het laagste punt van die puinkegel ligt bij Renkum. Het water zakt nu bij 't Eiland de bodem in, en stroomt ondergronds richting het Papendal, waarna het stroomafwaarts bij Wolfheze in de Heelsumsebeek terecht komt. Uiteindelijk komt dit water hier dus via een omweg toch in de Rijn.
Route:
Neem het kleine paadje dat langs de rand van de vijver gaat.
Loop door tot je bij de tweede vijver op een kruising uitkomt.
Vijvers Landgoed De Vijverberg
Landgoed De Vijverberg kent vele vijvers. De landschapsarchitect heeft zich hier ondanks de geringe hoogteverschillen en een bodem van grofzandige Sandr kunnen uitleven in waterpartijen. Met stuwen en kleine watervallen met soms maar een meter hoogteverschil maakte hij er een spannend geheel van. Als meer dan 100 jaar kunnen bezoekers ervan genieten. De landgoederen aan de Veluwezoom zijn altijd vrij toegankelijk geweest voor publiek.
Merk op hoe weinig water er nodig is om het waterpeil in de vijvers op peil te houden.
Route:
Neem vanaf de kruising het pad dat links naast de beek loopt.
Loop door tot je aan je rechter hand een waterval ziet.
Waterval
De beek met zijn vele vijvers heeft zo af en toe nogal wat meters hoogte te overbruggen. Om erosie door het stromende water te voorkomen zijn er allerlei bouwwerken in de beek zijn gemaakt met natuursteen.
Hier is het een klaterende waterval.
let een op de bijzondere mossen, die zich hier op die altijd natte stenen hebben gevestigd.
Route:
Sla rechts af en steek de dam over tot op een splitsing van paden.
Zichtas op 't Eiland
Bij de tuinaanleg van Landgoed de Vijverberg zijn evenals vele andere landgoederen, zichtassen gemaakt. Op de foto zie je een van de beide zichtassen in de vorm van rechte lanen, die in vroeger tijden de wandelaar/gast een blik op het grote huis aan de verre einder gunde.
Route:
Sla links af en loop door tot het pad licht knikt en de beek via een goot naar beneden loopt.
Waterwerk
Water dat een hoogteverschil overbrugt, slijpt in de loop van de tijd een stroombed uit. Omdat dit vijvercomplex bestaat uit kunstmatige dammen en sluizen, die kunstig in de tuin verscholen liggen, zijn er ook meer stabiele kunstwerken nodig, die deze erosie door water voorkomen. Volgens mij is dit de functie van dit bijzonder waterwerk.
Mocht jouw informatie anders zijn, dan hoor ik dat graag
Route:
Vervolg je weg op het bospad.
Loop door tot bij het bankje naast de vijver.
Uitzicht over de Vijver
Dit bankje met uitzicht over een van de Vijver van Landgoed de Vijverberg nodigt uit tot even stil zijn en het park rustig in je op te nemen.
Meer dan 100 jaar geleden zaten hier de landeigenaar met zijn gasten te converseren. Ondertussen genoten ook zij van de schoonheid van de creatie van de landschapsarchitect. De rust werd toen nog niet verstoord door het gemotoriseerde verkeer over de Amsterdamseweg.
Route:
Neem vanaf het bankje het pad dat links langs de vijver gaat.
Bij de dam tussen de twee vijvers rechts afslaan en doorlopen tot over het bruggetje.
Romantisch bruggetje
Omdat hier zoals je op de kaart kunt zien een uitgebreid park is aangelegd van beekjes en vijvers, heb je af en toe een bruggetje nodig op de dalen over te steken.
Vaak werden de leuningen van die bruggetjes in de romantische periode gemaakt van kromme boomstammen. Hier zie je een moderne Arbo verantwoorde uitvoering.
Jammer dat de op- en afritten niet (meer) rolstoel / kinderwagen toegankelijk zijn.
Route:
Sla links af en loop verder langs de vijver.
Loop door tot je links een bruggetje in het dal ziet liggen.
In de tuin van Landgoed Vijverberg
Hier sta tussen de vele stromen en stroompjes, die samen het complex van vijvers en watervallen vormen. Ze zijn aangelegd als ornamenten in de tuinen bij Landgoed Vijverberg. Het aardige van deze landgoederen is dat ze altijd opengesteld zijn voor het publiek uit Arnhem en Renkum. Ook vele toeristen weten deze half verwilderde parken te vinden.
